Szukaj
Choroby jelit coraz większą zmorą Polaków
UdostępnijNieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ) to grupa przewlekłych chorób jelit dotycząca głównie osób młodych i aktywnych zawodowo. To przede wszystkim dwie jednostki chorobowe – wrzodziejące zapalnie jelita grubego (WZJG) i choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC).
NChZJ to choroby o złożonej etiologii, na którą składają się predyspozycje genetyczne, zaburzenia odpowiedzi układu immunologicznego oraz pobudzające ostatecznie wyzwolenie choroby, czynniki środowiskowe m.in. sposób odżywiania, palenie tytoniu czy stosowane leki (antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwbólowe). - Przewlekły charakter NChZJ, okresowe zaostrzenia, często duża aktywność procesu zapalnego, powikłania i następstwa ogólnoustrojowe (m.in. zapalenia stawów, niedokrwistość, zmiany skórne, przetoki jelitowo-jelitowe czy jelitowo-skórne) oraz nie zawsze dobra odpowiedz na leczenie powodują, że choroby te stanowią poważny problem kliniczny i wpływają znacząco na jakość życia i funkcjonowanie w społeczeństwie - mówi dr Robert Dudkowiak, z Katedry Gastroenterologii i Hepatologii UMW.
NChZJ mogą występować w każdym okresie życia, najczęściej jednak początek choroby ma miejsce w drugiej, lub trzeciej dekadzie życia, chociaż zachorowanie może mieć miejsce również w okresie dzieciństwa, a także co obserwuje się w ostatnim czasie w wieku podeszłym. - Do głównych objawów tej grupy chorób należy zwiększona liczna luźnych wypróżnień w ciągu dnia, obecność krwi przy wypróżnieniach (śladu krwi na papierze, świeżej krwi na stolcu lub krwistego stolca) oraz ból brzucha o zmiennym nasileniu zależnym od lokalizacji zmian w obrębie przewodu pokarmowego - wyjaśnia dr Dudkowiak.
W przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zmiany zapalne dotyczą tylko i wyłącznie ostatniego odcinka przewodu pokarmowego czyli jelita grubego. Druga z postaci NChZJ to choroba Leśniowskiego-Crohna, która cechuje możliwość zajęcia procesem zapalnym każdego odcinka przewodu pokarmowego. Zmiany w przebiegu ChL-C mogą tym samym występować od jamy ustnej do odbytnicy, choć najczęściej lokalizują się w końcowym odcinku jelita cienkiego nazywanym w języku łacińskim iteum terminale (stąd pierwsza nazwa choroby ileitis terminalis) oraz w sąsiadującym z tą okolicą początkowym odcinku jelita grubego. Zmiany w przełyku czy żołądku w przebiegu ChL-C występują rzadziej lecz w przeciwieństwie do WZJG są możliwe.
NChZJ występują na całym świecie, jednak największa zapadalność dotyczy rozwiniętych krajów Europy Zachodniej, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Australii. Najwyższą roczną zapadalność na NChZJ stwierdza się w Europie. Ostatnia publikacja na temat epidemiologii NChZJ w Polsce w latach 2009-2020 wskazuje na znaczny wzrost obciążenia społeczeństwa tymi chorobami.
Działający przy Klinice Gastroenterologii i Hepatologii Dolnośląski Oddział Polskiego Towarzystwo Wspierania Osób z Nieswoistymi Zapaleniami Jelita „J-elita” zaprasza na organizowane w terminie 17 września Dni Edukacji, które z powodu pandemii COVID-19 były od marca 2020 r. przekładane dwa razy. Więcej informacji na stronie: