UMW na Kongresie w Poznaniu

W dniach 4-5 grudnia 2025 roku w Poznaniu odbyła się trzecia edycja Kongresu Umiędzynarodowienia, poświęcona roli Polski w globalnym obiegu wiedzy, ze szczególnym naciskiem na dyplomację naukową. Kongres stanowił kontynuację ogólnopolskiej debaty na temat umiędzynarodowienia nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce, rozpoczętej podczas poprzednich edycji wydarzenia. Tym razem głównym tematem wydarzenia stała się dyplomacja naukowa jako element współczesnej polityki międzynarodowej w nauce i szkolnictwie wyższym, zaś celem samych dyskusji stało się zidentyfikowanie kluczowych wyzwań oraz wypracowanie rekomendacji dla rozwoju współpracy międzynarodowej w nauce.
Z ramienia UMW w Kongresie wzięła udział Prof. dr hab Marzena Dominiak – Prorektor ds. Umiędzynarodowienia oraz Magdalena Szymków-Cieniawska – kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej. Wydarzenie obejmowało szereg sesji plenarnych, paneli eksperckich, warsztatów oraz wydarzeń towarzyszących, które pozwoliły uczestnikom na wymianę doświadczeń i przedstawienie różnorodnych perspektyw w zakresie dyplomacji naukowej.
Ważnym tematem, podjętym w ramach głównych sesji było zaprezentowane założeń Krajowej Strategii Umiędzynarodowienia Nauki i Szkolnictwa Wyższego, która znajduje się obecnie w końcowej fazie konsultacji i niebawem zostanie oficjalnie opublikowana. Ten panel umożliwił podjęcie dyskusji i wskazanie brakujących obszarów. Uwagi zostały przyjęte z otwartością i obietnicą wprowadzenia korekt zarówno do samej strategii jak i etapów dalszych jej konsultacji.
Do rozmów zaproszeni zostali eksperci z różnych krajów ( Norwegii, Islandii, Czech, Belgii, Korei Płd, USA) którzy podzielili się swoimi doświadczeniami w zakresie zastosowania dyplomacji naukowej oraz jej roli w kształtowaniu międzynarodowych relacji akademickich.
Tematyka paneli obejmowała m.in. obecność dyplomacji naukowej w programach kształcenia, jej wpływ na międzynarodowe projekty badawcze oraz rolę uczelni wyższych w promocji polskiej nauki na arenie międzynarodowej. Dyskutowano także o aspektach etycznych, bezpieczeństwa oraz roli instytucji publicznych w rozwijaniu międzynarodowych partnerstw badawczych.
Wydarzenia towarzyszące: W ramach kongresu miała miejsce projekcja filmu „Polarniczki”, który ukazał udział polskich badaczek w międzynarodowych projektach badawczych w Arktyce i Antarktyce, stanowiąc ważny punkt odniesienia dla rozmów o roli Polski w globalnych badaniach naukowych.
Zwieńczenie wydarzenia: Dyskusja podsumowująca, zatytułowana „Jak skutecznie rozwijać dyplomację naukową i umiędzynarodowienie polskiej nauki?”, miała na celu sformułowanie rekomendacji dla uczelni, instytucji badawczych oraz decydentów politycznych, by skuteczniej integrować polski potencjał badawczy z globalnymi wyzwaniami.
Podczas Kongresu omówiono kluczowe wyzwania związane z dyplomacją naukową oraz umiędzynarodowieniem polskiej nauki. Wśród najistotniejszych wniosków wymieniono:
zwiększenie obecności dyplomacji naukowej w edukacji: integracja zagadnień związanych z dyplomacją naukową w programach kształcenia na poziomie studiów licencjackich i magisterskich. Przygotowanie studentów i młodych badaczy do pracy w międzynarodowych zespołach oraz zarządzania projektami badawczymi na poziomie globalnym.
Wspieranie tworzenia międzynarodowych programów dyplomowych, które umożliwiają studentom zdobycie uznawanych na całym świecie kwalifikacji. 
Współpraca badawcza: rozwój partnerstw badawczych, szczególnie w obszarze nowych technologii, zdrowia, ochrony środowiska oraz innych dziedzin o globalnym znaczeniu. Podkreślono rolę polskich uczelni w tworzeniu międzynarodowych projektów badawczych, które odpowiadają na wyzwania globalne.
Promocja polskiej nauki: zwiększenie obecności polskich instytucji naukowych na międzynarodowych rynkach akademickich poprzez skuteczną promocję wyników badań, udział w międzynarodowych konferencjach oraz współpracę z zagranicznymi ośrodkami naukowymi.
Wzmocnienie procedur związanych z etyką badań oraz bezpieczeństwem w projektach międzynarodowych, szczególnie w kontekście badań o wysokim ryzyku (np. w obszarze biotechnologii, sztucznej inteligencji).
III Kongres Umiędzynarodowienia Nauki i Szkolnictwa Wyższego stanowił istotny punkt wyjścia do dyskusji o przyszłości polskiego szkolnictwa wyższego i nauki w kontekście globalnym. Wnioski i rekomendacje sformułowane podczas wydarzenia będą miały znaczący wpływ na kształtowanie krajowej polityki umiędzynarodowienia w nadchodzących latach. Uczestnictwo w Kongresie pozwoliło na zapoznanie się z najnowszymi trendami oraz wyzwaniami, które stają przed polskimi uczelniami w obliczu rosnącej globalizacji środowiska akademickiego, a także globalnych wyzwań dotyczących zdrowia publicznego, konfliktów zbrojnych .